DOROSŁY NIEMOWLAK

Od kiedy pamiętam, Lolek potrafił czasem spojrzeć na nas,

że krew w żyłach stygła.

Poważnie. Bardzo serio.

Na wskroś.

Aż dreszcze i gęsia skórka.

Od kiedy pamiętam, Duży zawsze powtarzał w takich wypadkach:

Hej, dorosły człowieku! Wyłaź z mojego dziecka!

Teraz już wiemy, że w Lolku nie siedzi żaden dorosły.

W Lolku siedzi Lolek.

Autystyczny Lolek.

I za cholerę nie chce wyjść.