WIERZYĆ CZY NIE

Wierzyć, nie wierzyć.
Wierzyć.
Że pierwszy sen w nowym miejscu się sprawdza.
Jak śnić?
Jak spać?
W nowym domu.
Z nowym ciężarem.
Śpię jednak.
Ciężko.
Jak kamień.

Budzę się szczęśliwa.
Mam nowy dom.
Mój.
Patrzę na nowe ściany.
I jestem jeszcze bardziej szczęśliwa.
Patrzę na zaróżowionego od snu Lolka.
I szczęście uchodzi.
Krok za krokiem.
Powoli.
I nie mogę dogonić.
I jestem wściekła, że nie pamiętam co mi się śniło.
Bo mogło się przecież spełnić.
I patrzę na różową piętę Lolka.
I szczęście wraca.
Powoli.
Krok po kroku.
Bo nie pamiętam co mi się śniło.
A przecież mogło się spełnić.